Szkola Podstawowa nr 2 w Golcowej - Obchody Święta Niepodległości

„Dzisiaj wielka jest rocznica -
Jedenasty Listopada!
Tym, co zmarli za Ojczyznę,
hołd wdzięczności Polska składa.

Im to, bowiem zawdzięczamy
wolność - polską mowę w szkole
to, że tylko z ksiąg historii
poznajemy dziś niewolę.

Uroczyście biją dzwony,
w mieście flagi rozwinięto...
i me serce się raduje,
że obchodzę Polski święto”.

(L. Wiszniewski)

Tymi wymownymi słowami uczniowie szkoły Podstawowej nr 2 w Golcowej zainaugurowali uroczystość odzyskania przez Polskę niepodległości. Niezwykła lekcja historii przypomniała wszystkim zgromadzonym, starszym i tym najmłodszym, że w wyniku nieumiejętnej polityki państwo polskie zostało wymazane z mapy Europy. W XVIII w. silna niegdyś Rzeczpospolita zaczęła się chylić ku upadkowi, co doprowadziło do trzech rozbiorów Polski. Ostatni, trzeci rozbiór, trwał od roku 1975, przez 123 lata, aż do 1918 roku.

Pomimo licznych powstań, nie udało się doprowadzić do odzyskania niepodległości. Tragizm państwa polskiego oddają słowa pieśni patriotycznej:
„Ojczyzno ma,
tyle we krwi skąpana,
ach jak wielka dziś twoja rana,
ach jak długo cierpienie twe trwa”.
Dopiero światowy konflikt, w którym wzięły udział wszystkie mocarstwa zaborcze, stał się szansą na niepodległość. W I wojnie światowej Rosja stanęła naprzeciw sojuszu Niemiec i Austro-Węgier. W rezultacie również na ziemiach Polski wytworzyły się stronnictwa prorosyjskie i proaustriackie.

11 listopada 1918 r., Rada Regencyjna (organ sprawujący władzę nad Królestwem Polskim) przekazała władzę nad wojskiem Józefowi Piłsudskiemu, który dzień wcześniej powrócił z internowania w Magdeburgu, a w trzy dni później rozwiązała się, przekazując mu pełną władzę i ustanawiając go Naczelnikiem Państwa. W ten sposób w ciągu zaledwie trzech tygodni odrodziła się Druga Rzeczpospolita. To niezwykłe tempo zaskoczyło ówczesnych obserwatorów wydarzeń politycznych w Polsce i Europie.

Dzień 11 listopada ustanowiono świętem państwowym po raz pierwszy dopiero w 1937 roku. W latach 1939-44, podczas okupacji hitlerowskiej oraz w okresie od 1945 do 1989 roku, w czasie rządów komunistycznych, obchodzenie święta 11 listopada było zakazane. Dopiero w roku 1989, ustawą Sejmu, przywrócono obchody tego święta, które stało się najważniejszym świętem państwowym, a dzień 11 listopada dniem wolnym od pracy. Święto obchodzone jest w całym kraju lecz najważniejsze obchody odbywają się w Warszawie na placu Józefa Piłsudskiego, przed Grobem Nieznanego Żołnierza.

Szkolne obchody Odzyskania Niepodległości rozpoczęły się od uroczystego odśpiewania hymnu, podczas którego uczniowie swoją postawą pokazali, że czują się Polakami i są dumni ze swojej Ojczyzny. W dalszej części młodzież zaprezentowała montaż słowno-muzyczny, który został przygotowany pod kierunkiem pana Stanisława Janowskiego. Uczniowie przypomnieli o smutnych kartach historii, kiedy nie można było głośno mówić o swojej narodowości, o tym, że jest się Polakiem, przywołali również obraz żołnierza tułacza, tęskniącego za ciepłem rodzinnego domu.
Listopad to czas refleksji nad przemijaniem. Niedawno sprzątaliśmy groby naszych zmarłych, zanosiliśmy kwiaty, paliliśmy znicze. Chcieliśmy w ten sposób pokazać, że pamiętamy. Pamiętajmy nie tylko w listopadzie, jak najczęściej zapalajmy znicze na grobach nieznanych żołnierzy, którzy oddali życie za naszą ojczyznę.